Kringloop

De natuur ruimt haar eigen afval keurig op. Dode takken, afgevallen blad, dode dieren, poep van dieren, vruchten van bomen, dat is allemaal natuurlijk afval. Het gaat eerst verrotten en uiteindelijk verteert het helemaal, zodat er niets van overblijft. Het is voedsel geworden voor andere planten en dieren. Opruimers in de natuur zijn bijna allemaal kleine beestjes: slakken, regenwormen, duizendpoten, pissebedden, andere insecten, maar ook schimmels doen eraan mee. Zij maken humus van het afval. De regen lost de humus op en zo kan humus op zijn beurt de planten voeden. De natuur heeft dus een prachtige manier van afvalverwerking; al het afval wordt opnieuw gebruikt. Je noemt dat de voedselkringloop.
Naast de voedselkringloop bestaat er de koolstofkringloop. Koolstofdioxide komt in de bodem door groen afval waar humus van wordt gemaakt. Groene planten en bomen nemen dit kooldioxide op en gebruiken de koolstof als bouwelement voor het leven. Zij zetten het weer om in energierijke stof.
Een kringloop is een proces waarbij een aantal stadia elkaar opvolgt, maar uiteindelijk de uitgangstoestand weer wordt bereikt. Uit beide kringlopen valt op te maken dat zowel planten als dieren allemaal een belangrijke functie hebben en op natuurlijke wijze voorzien worden van alles wat ze nodig hebben. Om een ecologische situatie (natuurlijk evenwicht) na te bootsen op ‘Het Tussendoortje’ is het gebruik van biologische landbouw dan ook belangrijk. Bij deze methode worden zoveel mogelijk de natuurlijke kringlopen gevolgd.

Beeld

De meeste mensen vinden het vaak niet “netjes” als bladeren, takken en dergelijke op de bodem blijven liggen. Toch laat de natuur de bodem nooit kaal en dat heeft een belangrijke reden. De bodem is altijd bedekt met organisch materiaal. Deze humuslaag beschermt de bodem zelf tegen uitdroging in de zomer en erosie door teveel regen in de winter en maakt de grond vruchtbaar. Het is als een dak voor het bodemleven, want allerlei insecten leven in uitgedroogde stengels en onder de bladeren en plantenresten op de bodem. Insecten, vogels en kleine zoogdieren eten van dit bodemleven. Vogels en insecten bestuiven vervolgens veel van onze (voedsel)planten. Het is als het ware een groot voedselweb dat heel slim geregeld is door “moeder natuur”. Het is belangrijk dat iedereen zich realiseert dat het organisch materiaal op de grond een belangrijke functie heeft.
Doordat de speelplek zowel de functie heeft van speelruimte als van een parkje, is het belangrijk een goede balans te behouden tussen beiden. Zowel op de hoeken van de borders als op de speel- en loopplekken van het gras zal (kind)erosie ontstaan. Dit zijn kale plekken waar planten en gras minder goed groeien. Aan de ene kant kan dit zijn charmes hebben en aan de andere kant kan het storend worden. In ieder geval geeft het aan dat ‘Het Tussendoortje’ goed wordt benut! Mochten de erosieplekken een probleem vormen door bijvoorbeeld het ontstaan van plassen, dan zijn er genoeg mogelijkheden om uit te proberen. Dit zal dus een ontdekkingstocht opleveren.

Duurzaamheid

Bij duurzaamheid wordt de aandacht gericht op maatregelen die te maken hebben met klimaatadaptatie en maatregelen die het milieu minder belasten. Met de herinrichting van ‘Het Tussendoortje’ is getracht daar een bijdrage aan te leveren. Er is meer schaduw gecreëerd met de aanplant van extra Leilindes, er is een natuurlijke infiltratie van regenwater ontstaan door het verwijderen van de put en de betegeling en de variatie aan planten hebben de biodiversiteit vergroot. Het doel van ‘Het Tussendoortje’ is om dit milieubewustzijn verder te ontwikkelen en ook daarnaar te handelen.
Voor ‘Het Tussendoortje’ is gekozen voor duurzame en robuuste materialen. Naast de lange levensduur zijn deze attributen ook niet te verplaatsen. Het is namelijk gebleken dat losse attributen vandalisme gevoelig zijn en een korte levensduur op de speelplek hadden. Bij de inrichting van de speelplek is gelet op verschillende functies, zoals een sociale-, een mobiliteits- of een speelfunctie. De inbreng van eigen attributen in deze openbare ruimte past dan ook niet binnen het plan.
Bij de aanschaf van producten moet gelet worden op de kwaliteit, de levensduur en op het milieu. Hierbij kunnen de volgende vragen helpend zijn:

  • is de productiemethode?
  • Is de fabrikant duurzaam?
  • Waar is het van gemaakt?
  • Hoe lang gaat het mee?
  • Heeft het veel onderhoud nodig?
‘Het Tussendoortje’ is een openbaar terrein en daardoor voor de veiligheid gebonden aan weten regelgeving. Er mogen dan ook geen chemicaliën (bestrijdingsmiddelen) worden gebruikt. Dit is namelijk zeer schadelijk voor de gezondheid van mens en dier, maar zeker ook voor de natuur. Verder past dit niet in de milieubewuste gedachte en het nabootsen van een ecologische situatie (natuurlijk evenwicht) op ‘Het Tussendoortje’. Er is gekozen voor het gebruik van biologische landbouw, waarbij zoveel mogelijk de natuurlijke kringlopen worden gevolgd.